"Ίσως, όταν ξαναϊδωθούμε να μην ξέρει πια καθόλου ο ένας τον άλλον, έτσι που επιτέλους, να μπορέσουμε να γνωριστούμε." &line; ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2025
Σ΄ακτή βυζαντινή - Μάριος Φραγκούλης (Μάρθα Μεναχέμ | Μαρίνος Ε. Καρβελάς)
Σ΄ ΑΚΤΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ
Στην άγρια νύχτα ξαγρυπνούσα,
περπάταγα σ' ακτή βυζαντινή
κι αυτά τ' απόκρυφά μου που κρατούσα
τα άφησα να φύγουν κι ας πενθούσα-
σε θύμηση σκληρή αλλοτινή-
επάνω σε σχοινί ακροβατούσα.
Τη μοίρα μου τη σκίασαν τα άστρα
κι η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού,
αλώθηκε σε γκρεμισμένα κάστρα
και στη γυαλάδα μιας γενιάς την πάστρα-
σε μεταπράτες μάγους παζαριού-
σαν φορεσιά στου χρόνου την κρεμάστρα.
Με τη φωτιά και την αθανασία
να πλάσει μια καρδιά θέλει καιρό,
με λέξεις που δεν έχουν ερμηνεία
σαν των πουλιών κρυμμένα πανδοχεία-
επάνω στου ανέμου το φτερό-
και θεϊκή να κλέψει μαρτυρία.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)