Share

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2019

Ξενιτιά - Ελευθερία Αρβανιτάκη





Στίχοι:  Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική:  Ara Dinkjian
1. Ελευθερία Αρβανιτάκη

Ψηλά βουνά κι εσείς των άστρων θωριές.
Ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές.

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να `ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ’ το σεβντά μου όλη η γη.

Φαράγγια υγρά κι εσείς των δράκων σπηλιές
αετών φτερά κι ανέμων μαύρες φωλιές.

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να `ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ’ το σεβντά μου όλη η γη.

Αηδόνι εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις
με ποιο κρασί μεθάει τα μάτια του, πες

The Doors - Riders On The Storm

ΔΙΟΔΙΑ - ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΙΟΛΑΣ , ΦΩΤΕΙΝΗ ΒΕΛΕΣΙΩΤΟΥ

Γράμμα στον κύριο Νίκο Γκάτσο



Στίχοι: Γιώργος Ανδρέου
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου

Το σπασμένο βιολί του κόσμου ακόμα ουρλιάζει
Στα νωπά σπαρμένα χωράφια η μέρα χαράζει
Φαντάροι χορεύουν τις νύχτες σε άδειες ταβέρνες
Δελφίνια στο πέλαγο μόνα, νεράκι στις στέρνες
Νησιά ταξιδεύουν στον ήλιο,κανείς δε μιλάει
Την Άνοιξη όλοι προσμένουν
Κι αυτή προσπερνάει

Όλα κύριε Νίκο είναι εδώ
Όπως τα άφησες εσύ κι όπως τα ξέρεις
Από της λύπης τον καιρό
Κι όταν γυρίσεις και σε δω
Μέσα στη στάμνα τη χρυσή νερό να φέρεις
Της λησμονιάς πικρό νερό

Το πιστό σκυλί της Ιθάκης στα πόδια σου κλαίει
Και η καλή, παλιά Περσεφόνη τραγούδια σου λέει
Η φωτιά πληγή που σε καίει ,δε λέει να γιάνει
Το πικρό το όνειρο φταίει του αδελφού Μακρυγιάννη
Πόσο ακόμα ραγιάδες η Κρήτη κι η Μάνη
Σκοτεινές μαυροφόρες, μανάδες στου Οδυσσέα το χάνι


Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2019

Pink Floyd - Shine On You Crazy Diamond [ Official Music Video ]




Lyrics:

Remember when you were young, you shone like the sun.
Shine on you crazy diamond.
Now there's a look in your eyes, like black holes in the sky.
Shine on you crazy diamond.
You were caught in the cross fire of childhood and stardom.
Blown on the steel breeze.
Come on you target for faraway laughter.
Come on you stranger, you legend, you martyr, and shine!

You reached for the secret too soon, you cried for the moon.
Shine on you crazy diamond.
Threatened by shadows at night, and exposed in the light.
Shine on you crazy diamond.
Well you wore out your welcome with random precision.
Rode on the steel breeze.
Come on you raver, you seer of visions.
Come on you painter, you piper, you prisoner, and shine!


Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018

P.Petridis - Symphnoy No.1 "Hellenic" - IV. Presto (1926-28)

Αν-οικείωση και Από-οικειοποίηση στην Ποίηση.Νάνος Βαλαωρίτης

Ο χρήστης Costas Tsiantis κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Ἀνδρέας Κάλβος - Ὠδαί


http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/andreas_kalbos_wdai.htm


Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2018

Μάνος Ελευθερίου Πάντα κάτι μένει



Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου

Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Ερμηνεία: Γιάννης Κούτρας/ Ελένη Τσαλιγοπούλου
Από τον δίσκο "Πάντα κάτι μένει"

Πάντα κάτι μένει για να πεις
Κάτι που είναι μόνο για τους άλλους
Να φιλήσεις πόδια ως τους αστραγάλους
Στους αλήτες να `σαι συνεπής

Τότε θα `σαι μες την αγορά
Ένας σεβαστός αρχιερέας
Σε βιτρίνα θα `σαι σπάνιος αμφορέας
Δίπλα σ’ αντικείμενα ιερά

Θα γραφτείς για πάντα στα χαρτιά
Με τ’ αποτυπώματα χεριών σου
Στην ασπρόμαυρη φωτό το πρόσωπό σου
Θα `ναι σαν τοπίο στη φωτιά

Χρόνια όσα έχεις σιχαθεί
Θα τους δίνεις το αίμα της καρδιάς σου
Για να πάρεις τίτλους τα παράσημά σου
Κι η ζωή σου να εξιλεωθεί

Πάντα κάτι μένει για να βρεις
Κάτι ο καθείς θα συμπληρώνει
Θ’ αγοράζει άλλος κι άλλος θα πληρώνει
Τη διαφορά θα εκλιπαρείς

Θα συρθείς. Θα θέλεις να σωθείς.
Το όνομά σου θα `ναι πια για γέλια
Και θα βλέπεις την καρδιά σου στα τσιγκέλια
Θα παρακαλάς μην τρελαθείς.

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018

ΗΕΛΤΙΟΣ-ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ

Λοιπόν κόσμε, εδώ στου δρόμου τη στροφή, που ακόμα μια ηλιακή περιφορά  σαν χειμωνιάτικο παλτό επάνω μου φοράω, κάν' το λογαριασμό. 
Κράτα σαν πληρωμή για το τραπέζι την αγάπη μου και δώσ' στην ορχήστρα  για παραγγελιά 
ένα τραγούδι λευτεριάς ηπειρώτικο 
25.11.2018.

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018

ΗΕΛΤΙΟΣ-ΑΝΑΜΝΗΣΗ

Μακριά μου έφυγες μα κοντά μου σε νοιώθω 
σαν αεράκι απόμακρο που πηγαινοφέρνει την κουρτίνα
σα φωνή ασίγαστη του όντος που φουσκώνει το ιστίο μεσοπέλαγα ανοίγοντας τους πόθους και 
τους στοχασμούς μου στο ταξίδι 
ενώ παίζει με τα κύματα η μουσική -ο Σαββόπουλος κι ο Ντύλαν.
15-11-2018

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018

ΝΑ ΕΜΝΕ ΕΝΑΝ ΠΕΤΟΥΜΕΝΟΝ-2013-Χ.Παπαδόπουλος|Αγέρης|Καρασαββίδης|Νικολαϊδ...



Παραδοσιακό
Να έμ'νε έναν πετούμενον
σ' ορμάν απές πουλόπο μ' κλαδίν κλαδίν επέτανα κι εράευα τ' αρνόπο μ' Ρεφρέν Γουρπάν ισ' ζωγραφία λάσκεσαι σα ραχία κανείται αρ' όσον έπηες άι, τα νερά τα κρύα Να έμ'νε έναν πετούμενον σ' ορμάν απές πουλόπο μ' μοιρολογούνε τα ραχία και χαίρεται το ψυόπο μ' Μοιρολογούνε τα ραχία κλαίγνε τα ποταμάκρεα ακούω πως μοιρολογούν τρέχ'νε τ'εμά τα δάκρεα Μοιρολογούνε τα ραχία κλαίγνε πουλί μ' τ' ορμία ο κόσμος όλον έφυγεν εγέντον ερημία Μετάφραση στα νέα ελληνικά (από τον Κωνσταντίνο Τσουμπρα) ----------------------- ΝΑΜΟΥΝ ΕΝΑ ΠΕΤΟΥΜΕΝΟ Νάμουν ένα πετούμενο μες το βουνό πουλάκι μου, κλαδί - κλαδί να πέταγα και νάψαχνα τ' αρνάκι μου Ακριβή* μου ζωγραφιά, τριγυρνάς στις πλαγιές, φτάνει πιά όσο ήπιες απ' τα νερά τα κρύα, ακριβή μου ζωγραφιά! Νάμουν ένα πετούμενο μες το βουνό πουλάκι μου, μοιρολογούν οι ράχες και χαίρεται η ψυχή μου Μοιρολογούν οι ραχούλες, κλαίνε οι ακροποταμιές, ακούω πως μοιρολογούν τρέχουν τα δάκρυά μου Μοιρολογούν οι ραχούλες, κλαίνε, πουλάκι μου, οι ρεματιές, ο κόσμος όλος χάθηκε** κι έγινε ερημιά ! * επι λέξει : γουρπάν = θυσία ** επι λέξει : έφυγε

06. Ψάλτης - Σειρήνες - Γιάννης Μαρκόπουλος

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2018

05. Αργοναύτες - Σειρήνες - Γιάννης Μαρκόπουλος





Στίχοι: Κ.Χ Μύρης

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Ηλίας Κλωναρίδης

Γεννήθηκα στα φτερά των ανέμων
και στο μάτι των καταιγίδων,
ξύπνησα μ' ένα κορμί σκαρί
που χτιζόταν αιώνες.

Με καρτερούν οι ακτές των ανθρώπων
να με φορτώσουν ασήκωτα μυστικά.
Θα πλαγιάσω στα νησιά των Σειρήνων,
θα γεμίσω το στόμα με τραγούδι
και κάποιο πρωινό θα σαλπάρω
με σουραύλι κορμί.

Είναι γραμμένο και το ταξίδι,
είναι γραμμένος και ο γυρισμός.
Θα πλαγιάσω με τα μάγια της νύχτας
και θα σπείρω παιδιά πυροφάνια
και κάποιο πρωινό θα σαλπάρω
με τον Χάρο μαζί.

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2018

Joan Baez - North Country Blues (HQ)



Στίχοι

Come gather 'round, friends
And I'll tell you a tale
Of when the red iron ore pits ran plenty
But the cardboard filled windows
And old men on the benches
Tell you now that the whole town is empty
In the north end of town
My own children are grown
But I was raised up on the other
In the wee hours of youth
My mother took sick
And I was brought up by my brother
The iron ore poured
As the years passed the door
The drag lines an' the shovels was a-humming
Till one day my brother
Failed to come home
The same as my father before him
Well, a long winter's wait
From the window I watched
My friends, they couldn't have been kinder
And my schooling was cut
As I quit in the spring
To marry John Thomas, a miner
Oh, the years passed again
And the givin' was good
With the lunch buckets filled every season
What with three babies born
The work was cut down
To a half a day's shift with no reason
Then the shaft was soon shut
And my work, it was cut
And the firing air, it felt frozen
Till a man come to speak
And he said in one week
That number eleven was closin'
They complained in the East
That they are paying too high
They say that your ore ain't worth digging
That it's much cheaper down
In South American town
Where the miners work almost for nothing
So the mining gates locked
And the red iron rotted
And the room smelled heavy from drinking
Where the sad, silent song
Made the hour twice as long
As I waited for the sun to go sinking
I lived by the window
As he talked to himself
This silence of tongues, it was building
Then one morning's wake
The bed, it was bare
And I's left alone with three children
The summer is gone
The ground's turning cold
The stars, one by one, they're a-foldin'
My children will go
As soon as they grow
Oh, there ain't nothing here now to hold them

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2018

Joan Baez - Diamonds and Rust (With Lyrics)



Joan Baez Lyrics

Play the Joan Baez Quiz
on Melody Facts
"Diamonds & Rust"

Well I'll be damned
Here comes your ghost again
But that's not unusual
It's just that the moon is full
And you happened to call
And here I sit
Hand on the telephone
Hearing a voice I'd known
A couple of light years ago
Heading straight for a fall

As I remember your eyes
Were bluer than robin's eggs
My poetry was lousy you said
Where are you calling from?
A booth in the midwest
Ten years ago
I bought you some cufflinks
You brought me something
We both know what memories can bring
They bring diamonds and rust

Well you burst on the scene
Already a legend
The unwashed phenomenon
The original vagabond
You strayed into my arms
And there you stayed
Temporarily lost at sea
The Madonna was yours for free
Yes the girl on the half-shell
Would keep you unharmed

Now I see you standing
With brown leaves falling around
And snow in your hair
Now you're smiling out the window
Of that crummy hotel
Over Washington Square
Our breath comes out white clouds
Mingles and hangs in the air
Speaking strictly for me
We both could have died then and there

Now you're telling me
You're not nostalgic
Then give me another word for it
You who are so good with words
And at keeping things vague
Because I need some of that vagueness now
It's all come back too clearly
Yes I loved you dearly
And if you're offering me diamonds and rust
I've already paid

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2018

ΗΕΛΤΙΟΣ- Δρόσος ψυχής


Πέφτει σιγαλά η βροχή πάνω στα φύλλα.

Η δρόσος της ψυχής που τη γύρεψες
όλο το θανατηφόρο καλοκαίρι και δεν τη βρήκες
Ήρθε με το φθινόπωρο και σε βρήκε

Μονάχο
Σε τόπους νεκρούς:

Στο γυμνό πεζοδρόμιο με στους άστεγους  κύκνους και τα διψασμένα παγώνια,
Στο άδειο σπίτι με το μαράζι της θάλασσας
και τα σκαριά  των φίλων που χάθηκαν
μαζί μ΄ εκείνα παλαιών ανεκπλήρωτων ονείρων.

8/9/2018

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2018

ΗΕΛΤΙΟ - Όραση


Είσαι ό,τι βλέπεις.
Γι αυτό μη αναρωτιέσαι γιατί
Δε με νοείς.
7-9-2018

ΗΕΛΤΙΟΣ- Η λέξη

..Κι η λέξη:
Ένα περίπου
Πράξη αυτοχειρίας 
Φτερούγα πληγωμένη χελιδονιού 
Που χαμηλώνει πέφτοντας το δείλι
Ο κίνδυνος μιας παρεξήγησης, μιας διατύπωσης
που ολοένα χάνει το κέντρο της
και δε φτάνει την αλήθειά της.


6-9-2018